Sequoia bomen

Vandaag reizen we vanuit Coarsegold naar Ridgecrest. We nemen de 41 naar Fresno om daarna via de 180 naar Sequoia NP te gaan. General Sherman is de benaming van de grootste sequoia boom die nog in leven is. Op een foto is goed te zien wat de omvang is in relatie tot de mensen die er omheen lopen. De boom is ongeveer 2200 jaar oud. In een andere sequoia boom leeft een familie hertjes in het holle gedeelte van de boom. Ze kijken zo nu en dan nieuwsgierig onze kant op.

De route die we daarna via de 198 richting Visalia nemen is adembenemend. Het landschap is weliswaar dood en dor, maar door de immense omvang prachtig om te zien. Dat dood berglandschap zo mooi kan zijn met zijn goudgele kleuren en hier en daar een boom, struik of rotspartij! Het reistempo is door de bochtige bergweg traag, maar dat deert ons niet. De temperatuur is ongeveer 33 graden celsius en de airco moet overuren maken. Jan en Ans verzekeren ons dat de temperatuur morgen nog hoger zal zijn als we door Death Valley reizen naar Las Vegas. 

We nemen de 65 naar Bakersfield waar we midden in de avondspits aan komen. Vervolgens nemen we de 99 naar Ridgecrest. Een uitgestrekt olieveld met tientallen ja-knikkers geeft het landschap een industrieel karakter. Als we dat gedeelte gepasseerd hebben komen we in een uitgestrekt gebied met honderden windmolens en daarna ettelijke kilometers zonnepanelen. Het dode landschap is dan toch nog ergens goed voor. Toch wordt ook nog op grote schaal landbouw bedreven. Wijngaarden, sinaasappelplantages en notenbomen zijn op grote schaal aanwezig. Een lange maar mooie afwisselende dag ligt achter ons.