Monument Valley Navajo tribal park

Vanuit Page vertrekken we naar Moab. Via de 98 en de 160 komen we bij Kayenta waar we de 163 nemen naar Monument Valley. We zijn nu weer in Utah, Navajoland. Monument Valley is geen national park en wordt beheerd door de Navajo. Het is mij nog niet helemaal duidelijk in hoeverre de Navajo in deze gebieden een vorm van autonomie hebben. We moeten voor Monument Valley apart betalen en de intree wordt niet gedekt door de parkenpas die we in Yosemite gekocht hebben. Onderweg stoppen we bij een Navajotentje waar Letty enkele sieraden voor de kleindochters koopt.

In Monument Valley zien we de enorme blokken rode steen uit het landschap omhoog rijzen. Het lijken wel enorme flatgebouwen die willekeurig in het landschap zijn neergezet zonder dat er een plan of logica achter zit. Hier is geen stedebouwkundige aan te pas gekomen en dat maakt de scenery zo verrassend. In de Valley wonen hier en daar mensen die onder andere paarden houden. Je mag niet zelfstandig een wandeling door het gebied maken. Vanaf het informatiecentrum rijden we door het gebied over een met grind geëffende weg met hier en daar diepe gaten. De uitzichtspunten zijn iedere keer verrassend omdat het uitzicht overal anders is. 

Na Monument Valley rijden we weer de 163 op. We komen langs een dorpje dat Mexican Hat heet en die naam is niet puur toevallig. Vlak bij het dorpje staat een uit rode steen opgetrokken stuk rode rots dat, weliswaar met enige fantasie, de vorm van een Mexicaanse hoed heeft. 

Verder komen we langs Gooseneck. Het lijkt alsof het heel gewoon wordt, maar hier is de aarde weer op een bijzondere manier uitgesleten. De meandering van de  San Juan rivier is 8 kilometer lang door een gebied dat hemelsbreed maar 1,6 kilometer is. Het is bijna niet mogelijk om alles in één foto te vangen.

Via Bluff en Blanding over de 191 komen we uiteindelijk in Moab aan.