Alcatraz

Vandaag 30 mei is Alcatraz ons reisdoel voor een deel van de dag. Om 9:00 uur vertrekken we met de ferry naar dit beroemde en voor velen in het verleden zo beruchte eiland. Sinds 1963 fungeert het eiland niet meer als gevangenis. Men dacht dat je van dit eiland niet kon ontsnappen. De afstand van het eiland naar het vaste land was dan misschien voor een goede zwemmer wel te doen, maar de sterke getijden stroom is voor enkele waaghalzen fataal gebleken. Slechts één keer is een poging 'waarschijnlijk' succesvol geweest. Drie gevangenen lijmden regenjassen aan elkaar om zodoende een vlot te maken. Er gaan verhalen nog steeds rond dat ze naar Zuid Amerika gevlucht zouden zijn, maar levend bewijs is tot nu toe niet gevonden. Zware criminelen als Al Capone hebben de tijd er door moeten brengen. We zijn onder de indruk van de beperkte leefruimten voor de gevangen en horen voor een deel van het verhaal van William Baker aan die als een van de laatste gevangenen op het eiland aanwezig is. Hij maakt meteen gebruik van de uitgelezen kans zijn biografie aan te prijzen.... 

Na Alcatraz gebruiken we op de vaste wal de lunch en vergapen ons aan de talrijke leuke winkeltjes op Fisherman's Warf pier 39. De pontons met zeeleuwen zijn een bezienswaardigheid. Luierende, lawaaimakende tientallen zeeleeuwen liggen op de pontons.

Met cable car, een soort tram, gaan we naar Chinatown. Chinatown is een bijzonderheid die je bijna in iedere stad als vanzelfsprekend tegenkomt. Ik probeer wat foto's te maken van een groepje oudere vrouwen die rond een tafeltje een kaartspel uitoefenen. Er ligt veel geld op tafel dat als inzet bij het spel wordt gebruikt. Als de dames merken dat ik mijn camera op hen richt krijg ik allemaal verontwaardigde reacties in een taal die ik niet begrijp, maar de boodschap is overduidelijk: rot op. Toch is het me gelukt om van verschillende groepjes kaartspelers wat foto's te maken. Niet zo netjes, maar je moet wel eens wat.